cairèl
Aparença
Occitan
Etimologia
- Del latin popular quadrellus, de quadrus, «carrat»
Prononciacion
- lengadocian /kajˈɾɛl/
Sillabas
cai|rèl
Nom comun
cairèl masculin
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
cairèl | cairèls |
[kajˈɾɛl] | [kajˈɾɛls] |
- Objècte plan de contorn gaireben carrat.
- Dessenh simetric format pel crosament d'angle drech de linhas, de bendas verticalas e orizontalas, quadrilhatge.
- Coissin carrat sul lo qual òm s'agenolha o òm pausa los pés.
- (Cordura) Mena de gròs fèrre de lisar dels sartres utilizat per aplanar las corduras dels vestits.
- (Armament) Municion de la balestra que la flècha se caracteriza per son fèrre en forma de lausange.
- (construccion) Pèça de revestiment dels sòls e de las parets de ceramica, de terralha, malon o carrelatge
- (fusteria) Placa de veire utilizada coma veiral.
- (fusteria, per extension) Placa de veire montada dins un quadre per servir de fenèstra.
- (cartas de jocs) Una de las quatre colors d’un jòc que la carta es mascarda de lausanges roges (♦).
- (jòc de cartas) Combinason de quatre cartas semblablas.
- (petanca) Lo fach per una bòcha tirada de prene la plaça de l'adversària.
Variantas dialectalas
Traduccions
objècte plan gaireben carrat | |
---|---|
|
Dessenh simetric format pel crosament d'angle drech | |
---|---|
|
Municion de l’arbalèsta | |
---|---|
|
Malon o carrelatge | |
---|---|
|
Sòl malonat | |
---|---|
|
Una de las quatre colors d’un jòc de cartas: ♦ | |
---|---|
|
Placa de veire | |
---|---|
|