consideracion
Occitan
Etimologia
- Del latin consideratio.
Prononciacion
lengadocian /kunsiðeɾaˈsju/, provençau /kũⁿsideʀaˈsjũⁿ/ França (Bearn) : escotar « consideracion »
Sillabas
con|si|de|ra|cion
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| consideracion | consideracions |
| [kunsiðeɾaˈsju] | [kunsiðeɾaˈsjus] |
consideracion femenin
- Accion de considerar, d’examinar d’un biais particular.
- Aquò merita consideracion, fòrça consideracion.
- Reflexions, observacions oralas o escrichas.
- Presentar de consideracions a una assemblada, a una comission.
- Circomspeccion; atencion dins lo comportament.
- Es un òme qu'agís sens pas cap de consideracion.
- Resultat de l’accion de considerar, las rasons, los motius que, après examèn, vos pòrtan a agir de tal o tal biais.
- Pesatz plan totas aquelas consideracions.
- Estima que se ten per qualqu’un.
- Marcas d’atencion particularas qu’obtenon los talents, las vertuts, o que las dignitats e las cargas atiran.
- Es un òme que gausís de pas cap de consideracion.