diftong

Occitan

Etimologia

Del latin diphtongus, del grèc ancian δίφθογγος, díphthoggos « qu'a dos sons, qu'a dos tons ».

Prononciacion

lengadocian, gascon [difˈtuŋk], /difˈtuŋk/

provençau [difˈtũⁿ], /difˈtũⁿ/

escotar « diftong »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
diftong	diftongs
[difˈtuŋk]	[difˈtuŋks]

diftong masculin

1. (fonetica, fonologia) Grop de fonèmas vocalics format per dos elements emèsses dins una meteissa sillaba.

Variantas dialectalas

• diftonga (lengadocian)
• diftongue

Derivats

• diftongason
• diftongar
• diftong creissent
• diftong decressent

Exemples

• ai [aj], /aj/ : maire ['majɾe], /'majɾe/
• au [aw], /aw/ : paure ['pawɾe], /'pawɾe/
• èi [ɛj], /ɛj/ : pèira ['pɛjɾo̯], /'pɛjɾo̯/
• éi [ej], /ej/ : conéisser [ku'nejse], /ku'nejse/
• èu [ɛw], /ɛw/ : relèu [re'lɛw], /re'lɛw/
• eu [ew], /ew/ : beure ['bewɾe], /'bewɾe/
• òi [ɔj], /ɔj/ : jòia ['d͡ʒɔjo̯], /'d͡ʒɔjo̯/
• oi [uj], /uj/ : foire ['fujɾe], /'fujɾe/
• òu [ɔw], /ɔw/ : dijòus [di'd͡ʒɔws], /di'd͡ʒɔws/
• ou [ɔw], /ɔw/ : plourà, futur de plòure [plɔw'ɾa], /plɔw'ɾa/
• iu [iw], /iw/ : siure ['siwɾe], /'siwɾe/
• ui [ɥi], /ɥi/ : produire [pru'ðɥiɾe], /pru'ðɥiɾe/
• uè [ɥɛ], /ɥɛ/ : uèch ['ɥɛt͡ʃ], /'ɥɛt͡ʃ/
• uò [ɥɔ], /ɥɔ/ : fuòc ['fɥɔk], /'fɥɔk/

Traduccions

alemand: Diphthong (de) anglés: diphthong (en) basc: catalan: diftong (ca)

espanhòl: diptongo (es) francés: diphtongue (fr) italian: dittongo (it) portugués: ditongo (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin diphtongus, del grèc ancian δίφθογγος, díphthoggos « qu'a dos sons, qu'a dos tons ».

Prononciacion

Oriental: central [difˈtoŋ], /difˈtoŋ/, balear [difˈtoŋk], /difˈtoŋk/

Occidental: nord-occidental [difˈtoŋ], /difˈtoŋ/, valencian [difˈtoŋ], /difˈtoŋ/, [difˈtoŋk], /difˈtoŋk/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
diftong	diftongs

diftong masculin

1. diftong ^(oc)