gerondiu
Occitan
Etimologia
- Del latin gerundivus.
Prononciacion
- lengadocian /d͡ʒeɾonˈdiw/
- gascon /ʒeɾonˈdiw/
- provençau: /d͡ʒeʀõⁿˈdiw/
Sillabas
ge|ron|diu
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| gerondiu | gerondius |
| [d͡ʒeɾonˈdiw] | [d͡ʒeɾonˈdiws] |
gerondiu masculin
- (Conjugason) Forma impersonala del vèrb utilisant lo participi present precedit de la preposicion «en» o «tot en» que permet d’exprimir la simultaneïtat de doas accions, e metent lo vèrb al gerondiu en situacion de complement circonstancial, de causa, etc. En Occitan una forma equivalenta es «en» seguir de l'infinitiu