imperfait
Occitan
Etimologia
Del latin imperfectus
Prononciacion
- /impeɾˈfajt/
Sillabas
im|per|fait
Adjectiu
imperfait (lengadocian)
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | imperfait | imperfaits |
| [impeɾˈfajt] | [impeɾˈfajts] | |
| Femenin | imperfaita | imperfaitas |
| [impeɾˈfajto̞] | [impeɾˈfajts] | |
- Qu'es pas perfait.
- Qu'es pas acabat, pas complet ; que manca d'acabada, brut.
- Que presenta un element, al mens, amb de macas, d'imperfeccion.
Variantas dialectalas
- imperfach (lengadocian, provençau)
- imperfièch (lengadocian)
- imperfèit (gascon)
- imperfèct (provençau, lengadocian) / imperfècte (provençau, lengadocian)
Sinonims
- Qu’es pas perfach, qu'es pas acabar
- Que manca d'acabada
- Que presenta de mancas
Variantas dialectalas
- imperfach (lengadocian, gascon)
- imperfièch (lengadocian)
- imperfèit (gascon, lengadocian)
- imperfèct (provençau, lengadocian) / imperfècte (provençau, lengadocian)
Traduccions
Nom comun
imperfait (lengadocian)
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| imperfait | imperfaits |
| [impeɾˈfajt] | [impeɾˈfajts] |
- (Lingüistica, Conjugason) Sistèma de formas temporalas que la foncion essenciala dins las lengas indoeuropèas es d’enonciar una accion que va se complissent dins lo passat e non acabada.
- Çò qu'es pas perfach
Variantas dialectalas
- imperfach (lengadocian, provençau)
- imperfièch (lengadocian)
- imperfèit (gascon, lengadocian)
- imperfèct (provençau, lengadocian) / imperfècte (provençau, lengadocian)
Locucions derivadas
- imperfait de l'indicatiu
- indicatiu imperfait
- imperfait del subjonctiu
- imperfait del subjontiu
- subjonctiu imperfait
- subjontiu imperfait