liberal

Occitan

Etimologia

Manlèu del latin liberalis « que concernís la libertat, digne d’un òme liure, de bona familha, plan educat, onèste, nòble, bon, generós, benvolent, liberal, copiós, abondant » de liber (« òme liure »).

Prononciacion

[liβe'ɾal], /liβe'ɾal/

Sillabas

li|be|ral

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	liberal	liberals
	[liβe'ɾal]	[liβe'ɾals]
Femenin	liberala	liberalas
	[liβe'ɾalo̞]	[liβe'ɾalo̞s]

liberal

1. Qu'agrada donar, que se plai a donar.
2. Qu'es digne d’un òme liure.
3. Qu'exercís una profession liberala.
4. Qu'es favorable a la libertat civila politica, religiosa, economica.
5. Que se rapòrta al liberalisme economic, coma doctrina presicant la libertat de las fòrças del mercat e una intervencion minimala de l’Estat.
6. (Politica) Que se rapòrta a un partit politic se reclamant del liberalisme politic.

Variantas dialectalas

liberau

Derivats

• Arts liberals

Parents

• liberalisme

Traduccions

alemand: liberal (de) anglés: liberal (en) catalan: liberal (ca) espanhòl: liberal (es)

francés: libéral (fr) italian: liberale (it) basc: liberal (eu) portugués: liberal (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
liberal	libeɾals
[libe'ɾal]	[libe'ɾals]

liberal (equivalent femenin liberala)

1. Persona que professa lo liberalisme en filosofia, en morala, en politica o en economia politic.

Alemand

Etimologia

Manlèu del latin liberalis « que concernís la libertat, digne d’un òme liure, de bona familha, plan educat, onèste, nòble, bon, generós, benvolent, liberal, copiós, abondant » de liber (« òme liure »).

Prononciacion

[libeˈraːl], /libeˈraːl/

Sillabas

li|be|ral

Adjectiu

liberal

1. liberal

Anglés

Etimologia

Manlèu del latin liberalis « que concernís la libertat, digne d’un òme liure, de bona familha, plan educat, onèste, nòble, bon, generós, benvolent, liberal, copiós, abondant » de liber (« òme liure »).

Prononciacion

RU [ˈlɪbɹəl], /ˈlɪbɹəl/

EUA [ˈlɪbəɹəl], /ˈlɪbəɹəl/

Sillabas

li|be|ral

Adjectiu

liberal

1. liberal

Nom comun

liberal (plural liberals)

1. liberal / liberala

Catalan

Etimologia

Manlèu del latin liberalis « que concernís la libertat, digne d’un òme liure, de bona familha, plan educat, onèste, nòble, bon, generós, benvolent, liberal, copiós, abondant » de liber (« òme liure »).

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « liberal »

Prononciacion

[libəˈɾal], /libəˈɾal/

Valencian [libeˈɾal], /libeˈɾal/

Sillabas

li|be|ral

Adjectiu

liberal masculin o femenin (plural masculin e femenin liberals)

1. liberal

Espanhòl

Etimologia

Manlèu del latin liberalis « que concernís la libertat, digne d’un òme liure, de bona familha, plan educat, onèste, nòble, bon, generós, benvolent, liberal, copiós, abondant » de liber (« òme liure »).

Prononciacion

Colómbia (Cartagena) : escotar « liberal »

Prononciacion

[liβeˈɾal], /liβeˈɾal/

Sillabas

li|be|ral

Adjectiu

liberal masculin o femenin (plural masculin e femenin liberales)

1. liberal

Nom comun

liberal (plural liberales)

1. liberal / liberala

Portugués

Etimologia

Manlèu del latin liberalis « que concernís la libertat, digne d’un òme liure, de bona familha, plan educat, onèste, nòble, bon, generós, benvolent, liberal, copiós, abondant » de liber (« òme liure »).

Prononciacion

Portugal [liβɨˈɾaɫ], /liβɨˈɾaɫ/

Brasil [libeˈɾaw], /libeˈɾaw/

Sillabas

li|be|ral

Adjectiu

liberal masculin o femenin (plural masculin e femenin liberais)

1. liberal

Nom comun

liberal (plural liberais)

1. liberal / liberala