Occitan

Del latin reagere « rebufar »

/reaˈd͡ʒi/, /reaˈd͡ʒi/, /reaˈʒi/, /reaˈʒi/, provençau /ʀeaˈd͡ʒi/, /ʀeaˈd͡ʒi/ França (Bearn) : escotar « reagir »

re|a|gir

Vèrb

reagir

Agir sus un autre còrs qu'esprovèt l’accion, en parlant d'un còrs.
- Un còrs elastic reagís sul còrs que lo tusta.
(quimia) Intrar en reaccion, coma aquela que los còrses se combinant exercisson los uns suls autres.
(fisiologia) Manifestar una accion, per l’organisme, en seguida d’una excitacion quina que siá.
Sentir una emocion en responsa a un estimul coma una nòva, una semonsa, una menaça, etc.
Luchar, resistir, se defendre ; se repercutir.