assignar

Occitan

Etimologia

Del latin assignāre « marcar, assignar, atribuir ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /asinˈna/, /asinˈna/

provençau /asiˈna/, /asiˈna/

Vèrb

assignar

1. Atribuir especificament, afectar, donar.
2. (justícia) Somar per un avís de comparéisser fàcia al jutge.
3. Fixar, determinar, senhalar
4. (en particular) Causir la mencion a l'estat civil del sèxe o genre de recent nascut en foncion de sas caractéristicas sexualas.
5. (programacion) Balhar una valor a una variabla.

Derivats

• assignacion

Sinonims

• adjudicar
• conferir
• apropiar
• atribuir

Traduccions

alemand: anweisen (de), assignieren (de), zuweisen (de), verklagen (de) anglés: assign (en) basc: egokitu (eu), esleitu (eu) catalan: assignar (ca)

espanhòl: asignar (es) francés: assigner (fr) italian: assegnare (it), attribuire, (it), fissare (it) portugués: atribuir (pt), designar (pt), intimar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin assignāre « marcar, assignar, atribuir ».

Prononciacion

Oriental /əsiŋˈna/, /əsiŋˈna/

Occidental: nord-occidental /asiŋˈna/, /asiŋˈna/, valencian /asiɡˈnaɾ/, /asiɡˈnaɾ/

Vèrb

assignar

1. assignar ^(oc)