desseparar

Occitan

Etimologia

Del latin separare amb lo prefis «des-»

Prononciacion

/sepaˈɾa/, /sepaˈɾa/ França (Bearn) : escotar « desseparar »

Sillabas

des|se|pa|rar

Vèrb

desseparar

1. Desunir de partidas d’un tot qu'èran joncha.
2. Far que de personas, d'animals, de causas sián pas pus ensemble.
   • Desseparar un parelh.
3. Alunhar, far que lo combat s'acabe.
   • Desseparar dos òmes qui se baton.
4. Triar çò qu'èra mesclat o confondut.
   • Desseparar lo bon gran d’amb lo marrit.
5. Partejar, divisar.
   • Desseparar un pati en dos per una paret.
6. Empachar la reünion, l’unicitat.
   • Lo camin que dessepara aquelas doas proprietats.
7. Marcar la frontièra.
   • Los Pirenèus desseparan la França de l’Espanha.
8. Far distincte.
   • La rason dessepara l’òme de totes los animals.

Sinonims

• despartir
• separtir
• segregar
• destriar
• distinguir
• separar
• sompartir

Traduccions

alemand: absondern (de), abteilen (de), abtrennen (de), scheiden (de), trennen (de), abscheiden (de), separieren (de), beiseite nehmen (de) anglés: divide (en), separate (en), segregate (en), split (en) catalan: separar (ca), segregar (ca) espanhòl: separar (es), apartar (es), segregar (es), dispersar (es)

francés: séparer (fr) friolan: separâ (fur) italian: separare (it) basc: gatibu (eu) portugués: apartar (pt), dividir (pt), separar (pt)