desseparar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin separare amb lo prefis «des-»

Prononciacion

/sepaˈɾa/ França (Bearn) : escotar « desseparar »

Sillabas

des|se|pa|rar

Vèrb

desseparar

  1. Desunir de partidas d’un tot qu'èran joncha.
  2. Far que de personas, d'animals, de causas sián pas pus ensemble.
    • Desseparar un parelh.
  3. Alunhar, far que lo combat s'acabe.
    • Desseparar dos òmes qui se baton.
  4. Triar çò qu'èra mesclat o confondut.
    • Desseparar lo bon gran d’amb lo marrit.
  5. Partejar, divisar.
    • Desseparar un pati en dos per una paret.
  6. Empachar la reünion, l’unicitat.
    • Lo camin que dessepara aquelas doas proprietats.
  7. Marcar la frontièra.
    • Los Pirenèus desseparan la França de l’Espanha.
  8. Far distincte.
    • La rason dessepara l’òme de totes los animals.

Sinonims


Traduccions