ereditat

Occitan

Etimologia

Del latin hereditas (« accion d'eretar », « eteditat », « eretatge »).

Prononciacion

[ereði'tat], /ereði'tat/, provençau [eʀedi'tat], /eʀedi'tat/ França (Bearn) : escotar « ereditat »

Sillabas

e|re|di|tat

Adjectiu

Declinason
Singular	Plural
ereditat	ereditats
[ereði'tat]	[ereði'tats]

ereditat femenin

1. (drech) Drech de recampar la totalitat o una partida dels bens qu’una persona daissa a sa mòrt.
2. (absoludament) Succession al tròn.
3. (passat) Privilègi balhat a un ofici que lo rei fasiá ereditari, sens que lo titulari deviá pagar lo drech de prèst e d’annuitat.
4. Transmission genetica de las aptituds intellectualas e fisicas dels ascendents als descendents.
5. (matematicas) Qualitar d'una proposicion ereditària.

Sinonims

• atavisme

Parents

• ereditari
• eretatge
• eretièr
• eretar

Traduccions

alemand: Erblichkeit (de) anglés: heredity (en) basc: herentzia (eu) catalan: hereditat (ca), herència (ca)

espanhòl: herencia (es) francés: hérédité (fr) italian: eredità (it) portugués: herança (pt)