interprèt
Occitan
Etimologia
- Del latin interpres.
Prononciacion
/inteɾˈpɾɛt/, provençau /ĩⁿteʀˈpʀɛt/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| interprèt | interprèts |
| [inteɾˈpɾɛt] | [inteɾˈpɾɛts] |
interprèt masculin, (equivalent femenin: interprèta)
- Aquel que tradutz los mots, las frasas d’una lenga pels mots, per las frasas d’una autra lenga.
- (particular) Aquel que revira a una persona, subretot oralament o per la lenga gestuala, dins la lenga que parla, çò que foguèt dich o escrich per una autra dins una lenga diferenta.
- (per extension) Aquel que fa conéisser, qu'explica lo sens d’un autor, d’un discors.
- Aquel que la carga es de declarar, de far conéisser las intencions, la volontats de qualqu'un mai.
- Un musician jogant l’òbra d’un compositor.
- Pel art dramatics, se dich de l’actor que jòga un ròtle.
Variantas dialectalas
Parents
Sinonims
Aquel que fa l'intermediari per revirar
Traduccions
|