invalid

Occitan

Etimologia

Del latin invalidus

Prononciacion

lengadocian, gascon /imβaˈlit/, /imβaˈlit/

procençau /ĩⁿvaˈli/, /ĩⁿvaˈli/

Sillabas

in|va|lid

Adjectiu

invalid

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
	Singular	Plural
Masculin	invalid	invalids
	[imβaˈlit]	[imβaˈlits]
Femenin	invalida	invalidas
	[imβaˈliðo̞]	[imβaˈliðo̞s]

1. Sens ges de fòrça nimai vigor.
2. Sens valor.
3. (militar) Qu'es vengut, per causa d’edat o de feridas, incapable de contunhar son servici.
4. (medecina) Qu'a un damatge de santat, de tal biais que pòt pas mai exercir una activitat normala.
5. (drech) Qu’a pas las condicions requeridas par las leis per produire son efièch.

Variantas dialectalas

• invalide

Sinonims

sens fòrça, ferit

• estropiat
• feble
• impotent

drech

• nul

Derivats

• invalidacion
• invalidament
• invalidar
• invaliditat

alemand: invalid (de), invalide (de), ungültig (de) (juridic) anglés: invalid (en) basc: santat: hebain (eu), herbal (eu), elbarr (eu) catalan: invàlid (ca)

espanhòl: inválido (es) francés: invalide (fr) italian: invalido (it) (drech, santat), militar (it) portugués: inválido (pt)

Adjectiu

invalid masculin, (femenin: invalida)

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
invalid	invalids
[imβaˈlit]	[imβaˈlits]

1. (militar) Ancian soldat que patís d'invaliditat.
2. (medecina) Persona tocada grevament dins sa santat, de tal biais que pòt pas exercir una activitat normala.

alemand: Invalide (de), Behinderte (de) anglés: invalid (en), disabled person (en) basc: catalan: invàlid (ca)

espanhòl: inválido (es) francés: invalide (fr) italian: inválido (it), discapacitado (it) portugués: inválido (pt), incapacitad (pt), deficiente (pt)

Alemand

Etimologia

Del latin invalidus

Prononciacion

/ɪnvaˈliːt/, /ɪnvaˈliːt/

Sillabas

in|va|lit

Adjectiu

invalid

1. invalid ^(oc)

Anglés

Etimologia

Del latin invalidus

Prononciacion

/ɪnˈvælɪd/, /ɪnˈvælɪd/

Sillabas

in|va|lid

Nom comun e adjectiu

invalid (plural del nom: invalids)

1. invalid ^(oc)