trajècte
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
Del latin trajectus
Prononciacion
[tɾaˈd͡ʒɛtte], [tɾaˈʒɛtte], provençau [tʀa'd͡ʒɛkte] França (Bearn) : escotar « trajècte »
Sillabas
tra|jèc|te
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| trajècte | trajèctes |
| [tɾaˈd͡ʒɛtte] | [tɾaˈd͡ʒɛttes] |
trajècte masculin
- Distància de percórrer per anar d'un punt a un autre.
- Lo trajècte de Bordèu a Niça es pla long.
- (particular) Camin que seguís un projectil passant per un còrs.
- Lo trajècte d’una bala.
- (medecina) Espandida lineara qu’ocupa un organ.
- Lo trajècte d’un nervi, d’un vaissèl.
- (medecina) Mena de canal que forma un cròs.
- Lo trajècte d’una plaga.
- Accion de cobrir una distància d'un punt a un autre.
- Se cal repausar près aver fach un tal trajècte.
- Lo temps que passa per anar d'un punt a un autre.
- Acabèt de legir aquel libre lo temps del trajet.
.svg){kind=small}
