cobèrt
Aparença
Occitan
Etimologia
De cobrir
Prononciacion
- lengadocian, gascon /kuˈβɛɾt/
- escotar « cobèrt »
Adjectiu
cobèrt
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | cobèrt | cobèrts |
[kuˈβɛɾt] | [kuˈβɛɾt] | |
Femenin | cobèrta | cobèrtas |
[kuˈβɛɾto̞] | [kuˈβɛɾto̞s] |
- Protegit per dessús, amb un teulat, un tapador, una cobèrta.
- Obstruit, boçat.
- Amagat dejós quicòm.
- Abilhat, vestit.
- Que pòrta un cobricap.
- (meteorologia) Nivolós, escuresit.
- Atenuat, rauc, peu sonor, en parlant de la votz.
Variantas dialectalas
- cubèrt (provençau)
Sinonims
Antonims
Locucions
Traduccions
Protegit per dessús | |
---|---|
|
Nivolós, escuresit | |
---|---|
|
Nom comun
cobèrt masculin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
cobèrt | cobèrts |
[kuˈβɛɾt] | [kuˈβɛɾt] |
- Çò que servís a cobrir
- Luòc cobèrt ont òm pòt demorar o servar quicòm, a l’abric del tempèri.
- (Arquitectura) Passatge sostat, pausat sus de pilars, que fa lo torn de las plaças especialament de las bastidas.
- Luòc plantat d’arbres que fan d’ombre.
- L'ensemble constituit per la toalha e toalhons, las sietas, los cotèls, los culhièrs, las forquetas que cobrisson una taula garnida per un repais.
- (en particular) Lo quite ensemble destinat a una persona.
- (per metonimia) Un quite convidat a la taulejada.
- (en particular) Lo quite ensemble destinat a una persona.
Variantas dialectalas
- cubèrt (provençau)
Sinonims
Çò que servís a cobrir
Luòc cobèrt ont òm pòt demorar o servar quicòm
Traduccions
cobèrt a l'entorn d'una plaça | |
---|---|
|
apleches qu'òm place sus la taula | |
---|---|
|
Forma de vèrb
cobèrt
- participi passat al masculin singular de cobrir