Occitan

Del latin notare « indicar ».

/nuˈta/

França (Bearn) : escotar « notar »

no|tar

Vèrb

notar

Marcar d’un trach dins un libre, dins un escrich.
- Ai notat dos passatges dins lo libre.
Marcar sus un quasernet, sus un registre, etc., quicòn que se vòl se remembre.
- Ai notat aquelas paraulas tanlèu que las ausiguèri.
Avertir qualqu’un de plan remarcar quicòm e de se'n remembre.
(educacion) Evaluar per un chifra la valor d’un trabalh fach per un escolan.
- Lo professor lo notèt ben.
(par extension) Jutjar, evaluar.
- Un foncionari ben o mal notat.
(musica) Escriure la musica amb los caractèrs destinats per çò far.
(matematicas) Donar un nom a un objècte matematic que se facilite sa reconeissença pendent una demostracion.
- Se nòta ℕ l’ensemble dels entièrs naturals.

Infinitiu	notar
Gerondiu	notant
Participi passat
	singular			plural
masculin	notat			notats
femenin	notada			notadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	nòti nòte^{[N 1]}	nòtas	nòta	notam	notatz	nòtan
Imperfach	notavi	notavas	notava	notàvem	notàvetz	notavan
Preterit	notèri	notères	notèt	notèrem	notèretz	notèron
Futur	notarai	notaràs	notarà	notarem	notaretz	notaràn
Condicional	notariái	notariás	notariá	notariam	notariatz	notarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	nòte	nòtes	nòte	notem	notetz	nòten
Imperfach	notèssi	notèsses	notès notèsse	notèssem	notèssetz	notèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	nòta !	—	notem !	notatz !	—
Negatiu	—	nòtes pas !	—	notem pas !	notetz pas !	—
Nòtas
↑ Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)