Occitan

Etimologia

Del latin tardiu puncta.

Prononciacion

/ˈpunt͡ʃo̞/ (lengadocian)

Lengadocian : escotar « poncha »

/ˈpũⁿt͡so̞/ (naut lemosin)

/ˈpũⁿt͡ʃə/ (provençau)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
poncha	ponchas
[ˈpunt͡ʃo]	[ˈpunt͡ʃos]

poncha femenin

Extremitat aguda o fissanta de quicòm.
Tèrme de las causas que van e diminuissent.
1. (Per ellipsi) (geografia) Faissa que s’avança dins la mar.
  La poncha del Toulinguet en Bretanha.
(Tecnica) Mena d'aplech constuit d'una barra prima de fèrre.
(Tecnica) Clavèl de fèrre.
Una poncha o clavèl
(Vetiment femenin) Pèça de teisut de forma triangulara qu'òm pòrta sus la espatlas e per l'esquina per se téner caud.
Femna de Pau que pòrta una cofa e una poncha, al segle XIX
(Cosina) Une pichona quantitat de polvera condimentària (sal, espècia, ...).

Variantas dialectalas

punta (lengadocian, gascon)

Locucions

Sinonims

tecnica

clavèl
pua

geografia

cap

Vetiment femenin

Derivats

Parents

ponch

Traduccions

extremitat aguda

alemand : Spitze ^(de) femenin
anglés : tip ^(en)
catalan : punta ^(ca) femenin, punxa ^(ca) femenin
còrs : punta ^(co) femenin
espanhòl : punta ^(es) femenin

francés : pointe ^(fr) femenin
francoprovençau/arpitan : pouenta ^(frp) femenin
italian : punta ^(it) femenin
portugués : punta ^(pt) femenin
sicilian : punta ^(scn) femenin

clavèl

alemand: Nagel ^(de) masculin
anglés: nail ^(en)
catalan: clau ^(ca) masculin (1), clavell ^(ca) masculin, clavellina ^(ca) femenin (2)
chèc: hřebík ^(cs)
espanhòl: clavo ^(es) masculin
esperanto: najlo ^(eo)

francés: clou ^(fr) masculin (1), œillet ^(fr) masculin (2)
italian: chiodo ^(it) masculin
lituanian: vinis ^(lt)
ongrés: szög ^(hu)
polonés: gwóźdź ^(pl)
ucraïnian: цвях ^(uk)

vestiment femenin

alemand: Schal ^(de)
anglés: shawl ^(en)
basc:
catalan: xal ^(ca), espatller ^(ca), mantó ^(ca)

Forma de vèrb

poncha

Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de ponchar
Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de ponchar

Espanhòl

Etimologia

De

Prononciacion

/ˈpont͡ʃa/ (provençau)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
poncha	ponchas
[ˈpont͡ʃa]	[ˈpont͡ʃas]

poncha femenin

Mena de vestiment, carrat o rectagle de manta de lana o teissut, traucat al centre per i passar lo cap, e cobrissent de las espaltas e passant la cencha.

Sinonims

poncho

Forma d'adjectiu

poncha

femenin singular de poncho

Forma de vèrb

poncha

Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de ponchar
Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de ponchar