vailet

Occitan

Etimologia

Derivat del latin popular vassellittus diminutiu de vassos, «servicial»

Prononciacion

lengadocian, gascon /βajˈlet/, /βajˈlet/

escotar « vailet »

provençau /vajˈle/, /vajˈle/

Nom comun

vailet masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
vailet	vailets
[βajˈlet]	[βajˈlets]

1. (istòria) Jove escudièr al servici d’un senhor: page
2. Servicial dins un ostal o a la bòrda.
3. (jòc de cartas) Carta amb una cara de vailet o de page dins un jòc de cartas.
4. (menusariá) Instrument de fèrre coidat que servís a manténer sus banc la pèça de fusta qu'òm trabalha.
5. Mena de peis: Labrus coerulus

Variantas dialectalas

• varlet (provençau)

Derivats

• vailetatge
• vailetejar

Relacionats

figuras dels jòcs de cartas

Jòc francés Taròt
lengadocian	Rei	Reina Dama	Cavalièr	Vailet	Excusa	Joquèr
gascon	Rei	Reina Dama	Cavalièr Cavalèr	Vailet	Excusa	Joquèr
provençau	Rèi	Rèina Dama	Cavalier	Vailet Varlet	Excusa	Joquèr Jòker

Catalan

Etimologia

Derivat del latin popular vassellittus diminutiu de vassos, «servicial»

Prononciacion

Oriental: central /bəjˈɫɛt/, /bəjˈɫɛt/, balear /vəjˈɫɛt/, /vəjˈɫɛt/

Occidental: /bajˈlet/, /bajˈlet/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
vailet	vailets

vailet masculin

1. (istòria) vailet ^(oc)

vailet masculin, (femenin: vaileta)

1. dròlle, gojat.