lèst

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

(adjectiu) Del latin popular *lĕxtus/lĕstus, del classic lectus, participi de legĕre ‘legir’, dins lo sens de elegit
(nom) Pel francés lest del neerlandés last « pes »

Prononciacion

/'lɛst/

Sillabas

lèst

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin lèst lèstes
['lɛst] ['lɛstes]
Femenin lèsta lèstas
['lɛsto̞] ['lɛsto̞s]

lèst

  1. Que mòstra benaise, amb de leugieretat dins sos movements: agil
  2. Que se mòstra prompt a comprene las causas, que rasona de bon biais: viu, aluserpit
  3. Que se mòstra biaissut, prompt per encontrar d'expedients per acabar un afar: diligent
  4. Se ditz d’una òbra qu'òm cal far e qu'es acabada o al punt de s'acabar: prèst, dispaus

Derivats

Parents

Locucions derivadas

Traduccions

Nom comun

Declinason
Singular Plural
lèst lèstes
['lɛst] ['lɛstes]

lèst masculin

  1. (marina) Grava, sabla o autras matèrias de pes qu'òm carga lo fons d’una nau que s'estabilize coma cal, lo fasent plan intrar dins l’aiga.
  2. (per extension, aerostatica) Sacas de sabla qu'òm plaça dins la nacèla d’un aerostat e qu’òm lança per donar de leugieretat al balon.
  3. (per extension, aeronautica) Pes apondut dins un planaire, souvent d’aiga servada dins una sota, qu'òm escampa pendent lo vol, per desplaçar lo domèni de performança optimala cap a de velocitats superioras.

Derivats

Sinonims

Parents

Traduccions