balança

Veire tanben : Balança

Occitan

Etimologia

Del latin bilanx, de bi- (« dos còps ») e lanx (« platèl »)

Prononciacion

[baˈlanso̞], /baˈlanso̞/, provençau [baˈlãⁿso̞], /baˈlãⁿso̞/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
balança	balanças
[baˈlanso̞]	[baˈlanso̞s]

balança femenin

1. (metrologia) Instrument de mesura utilizat per pesar d'elements, per determinar lor massa.
2. (per extension) Instrument de mesura utilizat per determinar de fòrças.
   • La balança de Cotton servís a mesura de la fòrça electromagnetica.
3. Reglatge precís.
   • La balança audio.
4. (figurat) Equilibri.
   • La balança dels poders dins lo governament.
5. (economia) Montant que representa la diferéncia entre los comptes debitor / creditor, entre doas sòbras (importacion / exportacions), etc.
   • De la balança de cada compte particular resulta l’estat general de l’actiu e del passiu.
   • Balança comerciala.
6. (al plural) Mena de filat de pesca.

Derivats

• balançar

Parents

balanç balançament balançatge

balancejar balancièr bilanç

Sinonims

intrument de mesura bascula balança romana dinamomètre peson

vertelh trabuquet equilibri balanç bilanç

Traduccions

alemand: Makel (de) anglés: scale (en) (instrument), balance (en) (equilibri) basc: oreka (eu) catalan: balança (ca)

espanhòl: balanza (es) francés: balance (fr) italian: bilancia (it) portugués: balança (pt) (instrument), balanço (pt) (equilibri)

Forma de vèrb

balança

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de balançar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de balançar

Catalan

Etimologia

Del latin bilanx, de bi- (« dos còps ») e lanx (« platèl »)

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « balança »

Prononciacion

oriental [bəˈɫansə], /bəˈɫansə/, occidental [baˈɫansa], /baˈɫansa/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
balança	balances

balança femenin

1. balança ^(oc)

Forma de vèrb

balança

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de balançar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de balançar

Francés

Prononciacion

França (Lion) : escotar « balança »

Prononciacion

[balɑ̃sa], /balɑ̃sa/

Forma de vèrb

balança

1. Tresena persona del singular del passag simple de balancer.

Portugués

Etimologia

Del latin bilanx, de bi- (« dos còps ») e lanx (« platèl »)

Prononciacion

escotar « balança »

Prononciacion

Portugal [bɐˈlɐ̃sɐ], /bɐˈlɐ̃sɐ/; Brasil [baˈlɐ̃sɐ], /baˈlɐ̃sɐ/, [baˈlə̃sə], /baˈlə̃sə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
balança	balanças

balança femenin

1. 'balança ^(pt)

Forma de vèrb

balança

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de balançar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de balançar