imperfièch
Occitan
Etimologia
Del latin imperfectus
Prononciacion
- lengadocian /impeɾˈfjɛt͡ʃ/
- provençau /ĩⁿpeʀˈfjɛt͡ʃ/
Sillabas
im|per|fièch
Adjectiu
imperfièch (lengadocian), (provençau)
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | imperfièch | imperfièches |
| [impeɾˈfjɛt͡ʃ] | [impeɾˈfjɛt͡ʃes] | |
| Femenin | imperfiècha | imperfiècha |
| [impeɾˈfjɛt͡ʃo̞] | [impeɾˈfjɛt͡ʃo̞s] | |
- Qu'es pas perfièch.
- Qu'es pas acabat, pas complet ; que manca d'acabada, brut.
- Que presenta un element, al mens, amb de macas, d'imperfeccion.
Variantas dialectalas
- imperfach (lengadocian, provençau)
- imperfait (lengadocian)
- imperfèit (gascon)
- imperfèct (provençau, lengadocian) / imperfècte (provençau, lengadocian)
Sinonims
- Qu’es pas perfach, qu'es pas acabar
- Que manca d'acabada
- Que presenta de mancas
Variantas dialectalas
- imperfach (lengadocian, provençau)
- imperfait (lengadocian)
- imperfèit (gascon, lengadocian)
- imperfèct (provençau, lengadocian) / imperfècte (provençau, lengadocian)
Traduccions
Nom comun
imperfach (lengadocian), (provençau)
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| imperfièch | imperfièches |
| [impeɾˈfjɛt͡ʃ] | [impeɾˈfjɛt͡ʃes] |
- (Lingüistica, Conjugason) Sistèma de formas temporalas que la foncion essenciala dins las lengas indoeuropèas es d’enonciar una accion que va se complissent dins lo passat e non acabada.
- Çò qu'es pas perfach
Variantas dialectalas
- imperfach (lengadocian, provençau)
- imperfait (lengadocian)
- imperfèit (gascon, lengadocian)
- imperfèct (provençau, lengadocian) / imperfècte (provençau, lengadocian)
Locucions derivadas
- imperfach de l'indicatiu
- indicatiu imperfach
- imperfach del subjonctiu (lengadocian) / imperfach dau subjonctiu (provençau)
- imperfach del subjontiu (lengadocian) / imperfach dau subjontiu (provençau)
- subjonctiu imperfach
- subjontiu imperfach